Potęga miłości…
Zanim człowiek panem stał się tego
świata,
siedział po jaskiniach zmarznięty i
głodny,
wędrował po ziemi od lata do lata
i ludzkiej istoty miana nie był godny.
Gdy sercem obdarzył zwierzęta domowe,
odpłaciły wkrótce dozgonną wiernością,
a mając te silne, zwane pociągowe,
ujarzmił przyrodę z beztroską łatwością.
Teraz ten pan świata, co wszystkim już
włada,
zhardział niemożebnie robiąc wielką
kasę,
lecz gdy miłość umrze, to wszystkim nam
biada,
bo inflacja uczuć zniszczy ludzką rasę…
autor
M.N.
Dodano: 2018-09-10 08:40:40
Ten wiersz przeczytano 1728 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Nie popadajmy ze skrajności w skrajność,
na świecie jest tyle miłości, że starczy dla
wszystkich. Może to lekka przesada, bo nie brakuje
wybrednych i malkontentów, którzy ją odrzucają. Trudno
im dogodzić, bo nie dorośli do kochania.
Pozdrawiam :)
wróciłam dzisiaj zagłosować, bo wczoraj jakoś mój głos
nie dotarł.
Pozdrawiam Ciebie serdecznie ...
Często słychać u 30-latki: mam kota, mam psa...Panowie
co się dzieje?
Skąd ta narastająca samotność obu płci...
Z upodobaniem pozdrawiam:)
Witaj,
dzięki za wysoką ocenę mojej wolności osobistej...
Serdecznie pozdrawiam.
Coraz mniej miłości coraz więcej chciwości i egoizmu w
ludziach
Bo miłość nie umrze, człowiek za mały,
ciągoty tak wielkie, ciągle będą brały.
Pozdrawiam Marianie.
Witaj,
dzieki.
Jedno zdanie do tematu u mnie.
Pozdrawiam.
Witaj, tak jak podkreśliłes miłość jest potęgą. Po
drugiej stronie znajduje się egoizm, chciwość
małostkowość zazdrość. Wszystko to tworzy nienawiść.
Dwie potęgi Miłość i nienawiść. Oby tylko zawsze
wygrywała ta pierwsza. Wiersz nie tylko na przestrogę,
ale i do głębokiego przemyślenia. Moc serdeczności.
One Moment, dzięki za zwrócenie uwagi, już poprawiłem,
pozdrawiam
,,Te,, się znaczy
Świetne przesłanie. Lekkie i zrozumiałe. Przeszkadza
mi tylko ten ;-) ,,ten'' - używany za często.
Pozdrawiam
taak, podzielam wyrażony wierszem pogląd - egoiści ten
świat zniszczą.
relacje ludzi są tyle mniej więcej warte na tym
świecie pieniądze trzeba dbać o oboje
I pewnie do tego kiedyś dojdzie,bardzo pouczający
wiersz,pozdrawiam słonecznie z Ciechocinka :)