Potem...

To co było! Nic winy nie zmyło.... Już się skończyło! Lecz jednak przeżyło....

Zdrada

Cieszy oko jak jedwab:
delikatna i powabna.
Taka jestem...

Wina

Przelewa się przez ręce
Jak woda...Ciężka i nieuchwytna.
Taka byłam...

Kara

Ciężka jak kowadło i niewinna jak pióro.
Spadnie z nieba jak ciepły,wiosenny deszcz.
Przykuje do świata,wciagnie jak porywczy nurt.
Tak....O tak...

Czas

Szybko i nagle posadzi przed Sąd.
Weźmie za fraki,posadzi na drewnianym krześle.
Zdezorientowaną weźmie w krzyżowy ogień.
Zbałamuci...

A potem....
Potem wszystko wypłynie....
Popłynie po marmurowej posadzce...
Me ciało zrzucą w dół.
Przez Świat,aż do Piekieł.
Tak gdzie trafiają samobójcy życia...

A potem powstanę,bo taka jest wola Boga... Dla Ani [*] i dla mnie samej...

autor

Anna

Napisany: 2006-10-27 Dodano: 2006-10-27 18:05:34

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie