A potem chwile

Świtem znów wstaję, wychodzę na drogę,
Tam gdzie ostatnie Twoje spojrzenie,
I tych Twoich oczu zapomnieć nie mogę
Gdzie jeno miłość ból i cierpienie.

Jak ciężkie sercu są nasze rozstania,
Tak chciałbym krzyczeć, lecz gardło wstrzymuje,
Za gardą łez już nie ma kochania
bowiem w nieznane z wiatrem wędruje.

A potem chwile, co nie w znaczeniu,
Każda godzina do siebie zbliżona,
Tylko to serce co wiecznie w marzeniu
I dusza o Tobie wciąż rozmarzona.

Na kamień łzy z wolna ciężko spadają
Na którym siedziałaś tuląc me dłonie,
Łzy co w ciężarze wciąż wspominają
Gorące Twe usta, ciepłe Twe skronie.

piątek, 21 sierpnia 2009
06:23:45

autor

czarny63

Dodano: 2009-08-21 09:43:44

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie