A potem tylko proza życia

Goście już wszyscy odjechali,
Bałagan został nam do rana.
Zgodnie my święta świętowali,
Też narodzenie świąt tych Pana.

A potem tylko proza życia,
A potem tylko refren zdarty.
Tyle nam trzeba do zdobycia,
By refren świąt był więcej warty.

Potrawy głodnych nakarmiły,
Napój pragnienie gasił gościom.
Byle życzenia się spełniły,
Z odwzajemnioną wszem radością.

A potem tylko proza życia,
A potem tylko refren zdarty.
Tyle nam trzeba do zdobycia,
By refren świąt był więcej warty.

Choinka gubi igieł włosy,
Wody brakuje jej w stojaku.
Dziwnie świątecznie są te losy,
Na coraz bardziej świętym szlaku.

A potem tylko proza życia,
A potem tylko refren zdarty.
Tyle nam trzeba do zdobycia,
By refren świąt był więcej warty.

Jeszcze kolędy cichną słowa,
Zwrotka świąteczną wersją wraca.
Musimy zdrowy sens zachować,
W świątecznym słowie się zatracać.

A potem tylko proza życia,
A potem tylko refren zdarty.
Tyle nam trzeba do zdobycia,
By refren świąt był więcej warty.

autor

Grand

Napisany: 2016-12-26 Dodano: 2016-12-27 09:27:48

Ten wiersz przeczytano 1337 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie