Potok Myśli

każdy padszy nikt nie widzi

łzy z nieba jak gdyby deszcz spadły

nici losu tu też mnie przywiodły

portret z duszy tak nagle wydarły

widzę las ciemny i rozdarte Jodły

wejrzyj w mą duszę

gdzie widnieje pustka wielka tylko

ostatni oddech wraz z nadzieją zniknął

tak mała różnica nigdy a zawszę

tak mała różnica żyj duszo a gasnę

magia ów czasów burza serca uczuć

tak piękna potrafi i zranić i ukuć

ziarnko piasku czas też w miejscu stanął

widziany o brzasku z niewidoczną raną

długą ulgą jest zarazem przekleństwem

uparcie dążący ze swym ślepym gestem

piorun serce z gracją rozpiął

to też ludzie zwą wolnością

wieczność też mija a ja wiem kim jestem

nie jestem człowiekiem bo wolnym człowiekiem

jestem.

autor

Icarus

Dodano: 2007-09-26 12:09:18

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie