Potok Oliwski

Ta mała rzeczka z Doliny Radości wybiegając,
U stóp Pachołkowego Wzgórza powoli przepływa
Śle mu pozdrowienia pięknie się kłaniając
I do starego, pięknego parku z godnością wpływa,
Smukłą sylwetkę gotyckiej katedry omijając.

Stawy parkowe napełnia i po kamieniach spływa
Tworząc kaskadę pełną białej jak śnieg piany.
Potem figlarnie i psotnie pod jezdnią się ukrywa
Aby do tego się dostać, co stawem jest zwany.

Opuszczając jeziorko owe łąkom stopy obmywa,
I nurza się w kwiecia aromacie zwiedzając ogrody.
Upojona, znowu staw zasilając powoli doń wpływa
I zmykać musi, bo jaz nie chce wypuszczać wody

Teraz biegnie żwawo, szybko bloki i domki omija,
Bo tam śmieciami i odpadkami może się ubrudzić
I rozlewając się wśród traw, wędkarzom sprzyja.

Jeszcze staw, jeszcze trochę musi się natrudzić
Aby zakolami wśród kaczeńców, co je wesoło mija
Przez park do morza wmaszerować i je osłodzić

wspomnienia z młodości ...

autor

marus54

Napisany: 2005-05-06 Dodano: 2005-05-06 07:27:31

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie