Potop

Ze specjalną dedykacją dla muzyków Behemotha i jego słuchaczy...

„Sztuki naszej nie zrozumiesz
Nie dla wszystkich przecież gramy
My w niej zawsze treść i przekaz
Tak jak chcemy umieszczamy

Obrażanie, prowokację
Uznajemy za nasz ‘imidż’
Że dla kasy – nie powiemy,
Jeszcze słuchaczy stracimy…

Więcej krzyków, niż muzyki
Wiemy o tym i co z tego
Trzeba być oryginalnym
Nie wiesz o tym mój kolego?”

Na bylejakości potop
Sami siebie skazujemy,
Zalew chłamu i komercji,
Sztuki już nie szanujemy.

Przeżyliśmy najazd szwedzki,
Trzy zabory też za nami,
Lecz co z tego jeśli teraz
Sami siebie zatracamy…

autor

luckylady

Dodano: 2009-05-11 14:08:55

Ten wiersz przeczytano 2333 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Satyra Klimat Pesymistyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie