potrzask

"zaciskając dłonie
w potrzasku" bardzo smutny wiersz o samotności w
której człowiek się sam zatrzaskuje... "uśmiechnięta
buźko" jako "szelest" na pewno Cię rozpoznam i będe
czytać, tak jak zawsze :-)

biedny zwierzaczek:):)

bardzo dobry wiersz, wrócę do niego z przyjemnością,
pomimo, że ma w sobie dozę smutku, ale warto :))
czekam na szeleścik:)))

,,w domu mojej samotności"- świetnie napisane ale
smutno. Cóż...w zyciu i tak czasami bywa. Pozdrawiam
cieplutko!

Treść w porządku, zwłaszcza te ,,pasy bezpieczeństwa"
wiodą na nowe tory.
Ale Ciało- chciało?
Nieee, słabo, jeśli chodzi o rymy, przepisałbym
jeszcze raz- bez nich.

piękny wiersz o miejscu bezpiecznym i przez brak
bliskości klatką się zdaje ale ciepło stworzone
pozostało chociaż lęk przed nowym i niewiara zamyka
dostęp Dobry tytuł i treść wymowna Wiersz dobry żywy o
zamykaniu szans dla życia Pozdrawiam serdecznie:)

Samotność jak potrzask - świadomy wybór zawiedzionej
kobiety? Szelest - ładnie:). Chociaż przyzwyczaiłam
się do Uśmieszku:))Pozdrawiam:)

szelest chyba każdy zapamięta...smutny wiersz, być w
potrzasku właściwie na własne żądanie bo przeszłość
wyryła ślady...warto jednak wyrzucić z serca i duszy
to co złe i ruszyć z miejsca...

Witam "szelest", bardzo mi się podoba ten nick,
wiersz ciekawy, tajemniczy.
wyzwól się z potrzasku, idź na nowe swoje.
pozdrawiam serdecznie.

"zostawiły ślady" - to one często zatrzymują nas w
złej przeszłości,pozdrawiam

;-))) to ;-)))..poznamy :)..Trudny, tajemniczy
wiersz..trudny do interpretacji..Ja bym "rozliczał
własne dni..z nastrojów" :)..Zmienne jak u baby heh..
M.

...które ogrzać się chciało
jednym promieniem................................. a
czemu ciało tylko jeden promyczek chciało? to
stanowcza mało :)))))

Smutne. Obraz peelki w potrzasku wielkim, należy
zatem zebrać wszystkie siły, chociażby po to, by
lepsze dni się wyśniły, a skoro będzie marzeń plan -
realizować, bez dwóch zdań.