Potrzeba

Patrząc na niebo, tak szare
przypomina mi się wczoraj.
Ból, nieufność, niezgoda.
Zastanawiam się nad sensem
i wciąż nie znajduję rozwiązania.
Jak dobrze było, gdy
najprostsze kompozycje problemów
tłumaczyła Mama.
Gdy kłopoty nie stwarzały łez,
a miłość dręczącej zazdrości,
gdy "dziękuje" mówiło się z czystej wdzięczności.
Tak tęsknię za dniami rozkosznej zabawy,
a tak jak potrafiłam dorosnąć, to nie umiem zmaleć.
Tak ciężko żyć, a łatwo narzekać.
Czy umiem coś zmienić, powrócić, zaniechać.
Chciałabym się zmienić, ale chcieć nie skutkuje.
A ktoś mi kiedyś mówił, że nie wystarczy powiedzieć i umieć.
Szkoda, że rzadko słucha się z głębi serca.
Teraz co innego przemawia, do czarnego wnętrza.

autor

mloda_muza

Napisany: 2007-08-10 Dodano: 2007-08-10 14:20:09

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie