Powaga

Znacie mnie i macie mnie za niepoważnego
Ale to dlatego, że świat ma zbyt dużo szarego
Odcienia w sobie, dlatego świra z siebie robię
Chociaż poważne sprawy też w mojej głowie
Znajdziecie gdy chcecie lecz chyba Wam to pasi
Świr pokojowy, którego nie da się szybko zgasić

Głowa do góry, nie chcę być ponury
Chce być wiecznie dzieckiem i na chmury
Ciemne nie patrzeć już, bo to nie mój styl
Lecz poważnym stać się mogę w parę chwil

Po co być poważnym gdy ponuro jest do koła
Ponuraków nikt nie lubi i też po co mieć dziś doła
Fioła dostać można tylko od samego narzekania
Więc dlatego nie jestem zwolennikiem zachowania
Które niby przystoi po czterdziestce, bo inne już nie
Byłem i będę świrem, gdyż tak już żyć do śmierci chcę

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2018-03-06 Dodano: 2018-03-06 23:04:18

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie