powędrowanie
Gdy łomocze nie łaskocze
no i z piersi chce wyskoczyć
idę tęsknić gdzieś na śmiało lewym boku
a ci wszyscy co już byli
nie chwycili cudnej chwili
niech mi dadzą wreszcie bardzo święty
spokój
Więc poleżę w traw rozpędzie
dobrze będzie lub nie będzie
lecz to będzie moje własne poleżenie
gdy policzę polne kwiaty
to uwierzę że poza tym
jestem dla nich najważniejszym w życiu
cieniem
Usnę pod motyla nogą
bo wydaje się niedrogo
i do tego nadprzyjemność oczywista
jako mistrz drugiego planu
wyśnię głębię oceanu
a za każdą falą zaczekaną przystań
gdy się świt ze snu wybudzi
rozmarzony lecz bez złudzeń
pójdę tęsknić dużo bardziej niż
dotychczas
za tym co wciąż nienazwane
ale znane jest na pamięć
jak wędrówka dla wrażliwców oczywista
Komentarze (15)
Piękny wiersz, a takie wędrówki
bywają potrzebne, to fakt, natura nas wycisza.
Lubię Twoje wiersze i ja, serdeczności ślę wieczorne
:)
Powędrowałam po wierszu i to była nadprzyjemność
oczywista:)
Dobrej nocy
Ślicznie.
bardzo lubię Twoje wiersze!
Świetny wiersz!
"... poleżę w traw rozpędzie" - cudne!
... radosną melancholię - oczywistą dla wrażliwca:)
No i powędrował pięknie, myślał, że może ktoś pęknie,
z tej zawiści co się ściele jak w pościeli.
Ale wszyscy tylko chwalą, brawo i do tego halo, znów
oklaski bo niedrogo, przy tym plus. Koniec, kropka.
Ująłeś mnie najbardziej leżeniem na dowolnie wybranym
lewym boku oraz snem pod motylą nogą - bo niedrogo.
Pozostałe zestawy przeciwstawieństw urzekły
niemożebnie, wprawiając w radosną melancholię:)(:
Dobranoc:-)
Rozśpiewana melancholia podan z humorem Świetnie się
czyta :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry wiersz z luzacką refleksją.
Pozdrawiam
Ciekawe rozważania o życiu z nutą humoru
Pozdrawiam :)
Za Jazkółką :)
Pozdrawiam oczywista :)
... oczywista :)
Jak zwykle fajnie. Melancholia ze szczyptą humoru.
Najbardziej podoba mi się trzecia strofa. Miłego
dnia:)
Życiowa melancholia, trafnie ujęte :) Pozdrawiam
serdecznie +++