powędrujmy miła….
chodźmy miła na wędrówkę po wspomnień
jeziorze
może wspólnie obudzimy dawnych pragnień
zorze
i gdy łódka nas zaniesie między wspomnień
trzciny
może przyjdzie tamten chłopak do tamtej
dziewczyny
tej co biegła roześmiana przez majowe
świty
i ten chłopak co ją gonił miłością upity
i na pewno odnajdziemy gdzieś w małej
zatoce
dawne czary i zaklęcia i drzemiące moce
a może przyleci z cichym krzykiem łyski
to wielkie kochanie z nad dziecka
kołyski
a gdy przystaniemy u wyspy największej
to spotkamy wszystko to co było pierwsze
to co najważniejsze dla niego i dla niej
to co już na zawsze odwiecznie zostanie
to wszystko gdzieś mieszka na naszym
jeziorze
ale popatrz miła, to już piękne morze
28.10.2006
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.