Powiedz
Kupiłam ci wrzosy kochanie.
Bielutkie jak twoje serduszko.
Na zawsze już w moim zostaniesz.
Jak zwykle tak trudno to ująć.
My obie jak jedno, od zawsze.
To ważne pytanie wciąż stawiam:
- Co czujesz, tam w niebie? Nie zgadnę.
Odpowiesz mi kiedyś, gdy sama
przybędę i siądę tak blisko
jak kiedyś, gdy byłaś w mym łonie.
Nie mogłam utulić kołyską,
lecz kocham. Czy czujesz to? Powiedz.
Komentarze (33)
Madziu...tu tylko z Tobą pomilczeć...śmierć okrutna
zabiera matce dziecko...a ono wciąż żyje w sercu...
pozdrawiam
Piękny! Wzruszyłaś;)
ciepło, wzruszająco i pięknie+:) pozdrawiam Madzia
Wzruszający, jak wszystkie Twoje wiersze poswięcone
córeczce. Miłej soboty:)
Wzruszający, jak wszystkie Twoje wiersze poswięcone
córeczce. Miłej soboty:)
Nie komentuję takich wierszy :(
Pozdrawiam, magdo.
ŚWIETNE, na bardzo wymowny temat, pozdrawiam w zadumie
:)
brak słów
przytulam
wzruszający wiersz i bardzo osobisty tylko wie ile
bólu i łez przeszła ta osoba co straciła dziecko
serdeczności :)
Madziu, łzy w oczach...
Uściski
Bardzo osobisty wiersz, aż trudno komentować.
Bardzo wzruszający wiersz, piękny...
Pozdrawiam.
Tak wzruszającego i niezwykle
dramatycznego wiersza nie jestem
w stanie komentować.
Pozwól więc Magdo, że zamilknę.
Serdeczności.
Słowa tak gładkie, jak małe kochane serduszko...
nie sposób wyobrazić sobie taki rodzaj bólu, jak
utrata dziecka, jeżeli się samemu nie przeżyło...
Przepięknie.