Powiedz im...
Powiedz im , że odeszłam
Do krainy wiecznie szczęściem pisanej.
Gdzie ból i cierpienie wstępu nie mają.
Powiedz że wybaczam
Ten fałsz i pogardę
Które błyszczały w ich oczach
Powiedz że rozumiem
Ten ból i zwątpienie
Który nieraz mi zadali ,
Ten lęk i strach co wypełniał me
wnętrze.
To wszystko znikło
Odeszło w niepamięć
Gdy powieki zamknięte
do snu mnie ułożyły.
Wszystko co złe w dobre się obróciło
Bo dobro zwycięża
Gdy przemawia przez nie miłość.
Na koniec powiedz
Że kocham ich nad życie
Że zawsze przy nich będę
O zmierzchu i o świcie.
Czasem wystarczy chwila by kogoś zranić, czasem nie wytarczy czasu by to naprawić.
autor
Martuś20
Dodano: 2006-09-09 10:30:02
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo madre mysli i swietna puenta...nie wystarczy
czasu by to naprawic..
Świetny wiersz. Wiele treści przezeń przekazujesz.
Podoba mi się :)
Wiersz pełen bólu,cierpienia .. a jednak zawiało
ciepłem "Że kocham ich nad życie"..i to własnie jest
najwazniejsze bo wiadomo czasami pod górkę czasami z
górki ... słonca zycze ))