Powiedz mamo...

Powiedz...
po co uczyłaś mnie jak żyć!
jak stawiać kroki
mówić słowa
docenić dotyk i uśmiech
Powiedz...
po co uczyłaś mnie jak być
sobą bez względu na los
unosić wysoko głowę
... wtedy nie widać łez
Powiedz...
dlaczego kazałaś mi
żyć według własnych zasad
nieważne - dobrych czy złych
Uderz! Krzyknij prosto w twarz!
Bo...
to chyba nie jest mój świat
zakłamany i perfidny
Powiedz... ja tak nie potrafię żyć!
Mamo...

... postaram się mamo... być taka jak chciałaś...

autor

nataneila

Dodano: 2004-10-18 23:24:04

Ten wiersz przeczytano 1590 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie