Powieka zadygotała

Ten wiersz powstał z głębokich myśli i uczuć, które przeniknęły moje serce, to cześć, pamięć i hołd, które składam dwojgu zamordowanym w okolicach mojej rodzinnej miejscowości dzieciom - 10-letniemu Sebastiankowi i 8-letniej Grażynce...

Zapada we mnie zmierzch...
A czara goryczy
W moim sercu się rozlała...

Czy wiesz jak się czuję ?
Czy wiesz...

Powieka zadygotała...
A to ziemia zatrząść się powinna
W tej ziemi lawa rozgorzeć płynna
I żywcem pochłonąć tego
Co targnął się na życie
Dziecka niewinnego...

I będę jak ten dzwon
Będę wołać, krzyczeć, kląć !!
Chcę rozetrzeć zło na proch
Czy wiesz co ja czuję ?
Już wiesz ?
Czuję jak zmierzch
Zapada w mrok...

W maju 2006 roku w mojej rodzinnej miejscowości, zwyrodnialec, którym okazał się instruktor karate, podstępnie zwabił a następnie z zimną krwią zamordował 10-letniego Sebastianka. Po wszystkim nawet brał udział w jego poszukiwaniach... W Sylwestra tego samego roku, kilka kilometrów dalej ktoś zamordował 8-letnią Grażynkę... Dokąd zmierzasz człowieku, skoro stać cię na takie okrucieństwo...

autor

taki_1

Napisany: 2006-01-02 Dodano: 2007-01-03 08:27:02

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie