Powiew Bałtyku
Od południa gęsty las
z północy Bałtyk lśni
choć ta przestrzeń dzieli nas
to jesteś bardzo bliska mi.
Od miejsca twojego domu
powiewa łagodny wiatr
wypełnia malowniczą przestrzeń
za to jestem jemu rad.
Myślę o szumie fal bałtyckich
i o atmosferze burzliwego teatru
słyszę go w zaroślach wydm
i w melodii morskiego wiatru.
Gdyby podziw i spełnienie
duszę moją ogarnęły całą
to fascynacji naturą
ciągle byłoby za mało.
Pozostała radosna pamięć
dzięki słodkim spełnieniom
w chwilach gdy w twoich objęciach
oddałem się zapomnieniom.
Komentarze (12)
Witam Halinko i Jago. Dziękuję za przeczytanie i
komentarz. Pozdrawiam i życzę miłego dnia
Ładny i romantyczny wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Wojtku...pięknie w przyrodę wplotłeś słowa
miłości...pozdrawiam serdecznie.
Witajcie. Dzięki za odwiedziny i przeczytanie, oraz
komentarze. Pozdrawiam serdecznie. Miłego dnia
witaj ....bardzo ładnie romantyczne klimaty z nutką
wspomnień i tęsknoty...
pozdrawiam serdecznie:-)
wspomnienia i pamięć o ukochanej żyje
Witam Wszystkich serdecznie i dziękuję za przeczytanie
i komentarz. Miłego wieczoru. Pozdrawiam
mimo przyrody w wersach
miłość zawsze pierwsza
Pozdrawiam Wojtku:))
Przepięknie. Ja Bałtyk z strony Łotewskiej, z Rygi
widziałem w minioną zimę.
Niezwykle romantycznie i oby te objęcia nigdy Cię nie
wypuściły :) Pozdrawiam serdecznie +++
Pięknie:-) :-)
Pozdrawiam WOJTEK-52 :-)
myślę, że między wersami jest dużo tęsknoty i miłości.