Powołani na wieczną służbę
Żal za kimś tak bliskim
i że odszedł hen daleko.
Smutek serce nam rozdziera,
brak wiernego przyjaciela.
Dokąd teraz cię poniosło,
nie ogarniam dzisiaj tego...
żyjąc wiem – lub mi się zdaje
życie to korona...
a tam wielka niewiadoma.
Pamięć nasza sięga wstecz,
przypomina piękne czasy,
może zapalony znicz,
ociepli chłody rozstania.
Chryzantemy kolorowe,
świeczka krzyczy – czy ja godna!
Mały ognik, ale w sercu,
rozświetla się jak pochodnia.
Święto wszystkich co odeszli,
tak to było im pisane,
lecz my o nich pamiętamy
groby błyszczą jak ołtarze.
Rozświetlone dziś cmentarze,
każdy grób przyciąga wzrok.
Płoną świeczki, pachną kwiaty,
głośny żal - jak strzał z armaty.
autor
karl
Dodano: 2016-10-30 16:49:25
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
:)
Treść wiersza zachęca do zastanowienia się nad własnym
życiem.
POzdrawiam
Na czasie i refleksyjne
Bardzo na Tak Pamietajmy
Pozdrawiam serdecznie karl
Z przyjemnością przeczytałam...
pogodnego dnia:)
No super.Czuwajcie...
Pozdrawiam
Pamiętajmy o nich zawsze.
Mały ognik w naszych sercach,
rozświetla się jak pochodnia.
I to jest najważniejsze, że w tej chwili, serce
każdego kwili.
głośny żal ..tak jest gdy odchodzi ktoś bliski nam ..
Dobranoc ..
Czas zadumy osobiście nie lubie tego dnia,ale nie
zapominajmy o tej małej iskierce.
bardzo ładny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam:)
Bardzo na tak
dla treści i formy...
+ Pozdrawiam
żeby tak na co dzień lśniły jak ołtarze...pozdrawiam
Piękny wiersz, na czasie. Pozdrawiam:)
każdy dostanie swój bilet,,,,