Powolne wypalanie….

Na pożółkłych kartkach
Przygaszonych uczuć
Drobnych gestów od święta do święta
Słowa powoli tracą swój sens
Litery niekształtne
Blakną w oddaleniu
W tlącym się jeszcze blasku świec
I wiem przecież
Gwałtownym ruchem ręki
Winny być wydarte
Lecz my je tak po prostu
A może mając jeszcze nadzieję
Powoli wyrywamy kawałek po kawałku

….o najcenniejszą przyjaźni iskierkę trzeba dbać …bo można przyzwyczajeniem jej bycia po prostu ją zdmuchnąć…….

autor

nikt36

Dodano: 2007-03-01 11:44:00

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie