Powracający temat
Powracający temat
I znowu cisza się rozsiadła
wokół jesiennych mokrych minut.
Spóźniony grajek - dzięcioł- zagrał.
W olchowych strunach wątek wykuł.
Wrzosom liliowią się sukienki.
Zieleń zakłada zgrzebną szatę.
Rudość przechodzi w słotny niebyt.
Jesień otwiera słowo - pamięć.
Powraca dobrze znany temat.
Znowu dotyka strun najczulszych
wspomnień o bliskich, których nie ma.
Nic nie wypełni wielkiej pustki.
autor
magda*
Dodano: 2019-10-24 08:13:49
Ten wiersz przeczytano 1355 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Twoja refleksja przywołuje wspomnienia tych,którzy
niestety nie są już ze mną,
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Witaj Magdo
Miło jest powrócić i czytać takie piękne wiersze jak
ten, o jesieni i przemijaniu, który na długo utkwi w
mojej pamięci.
Najserdeczniej pozdrawiam.
pięknie
pozdrawiam serdecznie
nie da się zapomnieć i zastąpić serca pustki
pozdrawiam
pięknie - wzruszająca ta jesienna zaduma nad
przemijaniem...
pozdrawiam serdecznie
Poruszający przepiękny wiersz i dopracowany w każdym
szczególe jak obrazek-myślę,że ten czas jest nam
potrzebny,serce,które wciąż pamięta,sprawia,że wciąż
jesteśmy razem z tymi,którzy odeszli...miłego dnia*
Na liliowych skrzypcach zagrałaś,
a jesień u Madzi jakże wspaniała.
Pozdrawiam Madziu, Wszystkiego Dobrego.
Rozczuliłaś mnie tym wierszem na maksa Madziu, jest
przepiękny, przystrojony w jesienną szatę i budzi tyle
wspomnień... Pozdrawiam
Pięknie ujęłaś temat pamięci o zmarłych bliskich.
Zachwycasz i wzruszasz mnie swoimi wierszami.
Pozdrawiam cieplutko :)
Pamiętamy ...kwiaty znicze ....zaduma i się pochylamy
powoli drogą do nich idziemy tam się spotkamy ...