Powrót
XXVII - cykl - Bielą okryty
ból
odrętwienia
kłuje
a cierpienie
wciśnięte
w biel
spływa
słonymi
kroplami
tylko zieleń
łagodzi
spojrzenie
wahadło bez
pospiechu
przenika
w
teraźniejszość
ból w bieli
ukryty
zasypia
nowe w nadziei
spowite
otwiera oczy
drzwi czasu
zamknięte
pora wracać
do
rzeczywistości
06.07.2007.
Komentarze (20)
Powrót do nowego życia, bez bólu i choroby mam
nadzieję, z nadzieją na lepszą przyszłość:)
;-)
Dobrze oddałeś rzeczywistość. Można się wczuć w Twoje
słowa. Pozdrawiam:)
Karolu,
mamy na beju kameleona:))
wszystko przeminie...pozdrawiam serdecznie:)
oby ta rzeczywistość okazała sie- bez bólu i cierpień-
pozdrawiam ;-)
Pora wracać do rzeczywistości. Niech będzie
szczęśliwa.
...wszystko przemija ,potrzeba tylko czasu a żyć
trzeba dalej...pozdrawiam.
pora :-)
Ze wszystkiego wybieram rzeczywistość, nie jest zła :)
Ból, cierpienie i nadzieja na powrót do normalnego
życia - optymistycznie.
Ooooo - widzę że pan Ziuta Prztycka zmienił osobowość
na JózefaP - i od razu komentarze o zmienionym
słownictwie i obrazie myślenia - jestem pod ogromnym
wrażeniem - brawoo - Panie....
Tak, to jest prawda, ta co naiwność podgryza przy
niemal każdej okazjii
zmusza do zadumy...i powrotu; "wahadło bez pośpiechu
przenika w teraźniejszość"
Nie wypada nic innego, jak pogodzić się z losem.
Ile jeszcze przed nami zieleni i wiosen?
Pozdrawiam.