Powrót
Miałam być radością, a wyszło jak
zwykle.
Powoli, niepewnie wtapiam życie w wersy,
raz zrodzona pasja nigdy nie zaniknie,
obudzi się w wierszu - od pięciu lat -
pierwszym.
Choć myśli się plączą, zdążę je uchwycić
by poskładać w jedność, wydobyć
przesłanie.
Za to drżenie serca, słodycz obietnicy-
mały cud tworzenia, dziękuję Ci Panie!
autor
ANDO
Dodano: 2014-12-09 00:00:59
Ten wiersz przeczytano 1757 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Piękny powrót w pięknym wierszu
Serdecznie pozdrawiam :)
Zyczę pozostania poplątanej pasji tworzenia :)
Ładnie i rytmicznie.
Witam. Z drżącym sercem ładnie poplątałaś myśli.
Pozdrawiam serdecznie
I ja dziękuję Panu za te poplątane myśli
pozdrawiam cieplutko
Piękne są powroty,
zaznaczone taką poezją,
widać że wena Cię nie opuściła.
Pozdrawiam serdecznie
Ładny wiersz...
błąd,przepraszam - niepewnie:)
Sorry robić,lubić też,co się kocha:)
Powroty zawsze są niepewne,ale warto lubić,to co się
kocha.
Fajny,optymistyczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
P.S Wers powoli niepewnie wracam życie w wersy czytam
sobie - powoli nie pewnie wtapiam życie w wersy,ale to
moje odczucie,a wiersz jest Autorki...
Świetny, optymistyczny wiersz
pozdrawiam:)
witaj ..z pewnością wiesz że miłe są powroty...z
prawdziwą przyjemnością przeczytałam twój wiersz :-)
pozdrawiam
Wiersz dający nadzieję. Podoba mi się , miło było
przeczytać. Pozdrawiam:)
'niepewnie wracam* życie w wersy'? Coś tu mi nie gra
:( Poza tym powracasz z klasą :)
Ja Ci też dziękuję za piękny wiersz. :)
takie powroty są mile widziane
twórz i dziel się ze Swoimi przemyslaniami i
strofami:)
pozdrawiam:)