powrót.

Na chwilę.
Na krótką chwilę.
Chciała zniknąć.
Jak znika łza w uśmiechu.
I kropla deszczu w słońcu.
Jak znika noc w światłości.

Połknąć trochę szczęścia.
Delektować się beztroską.
Najzwyczajniej nie czuć granic.
Tego pragnęła.

Bo jak wątpi w człowieka,
Jego własne niebo,
To chce się zniknąć.

A potem...
Potem chciała wrócić.
Jak wraca cisza po sztormie.
I wiosna po zimie.
Jak wraca radość po smutku

autor

HopeForTheBest

Dodano: 2008-11-20 15:33:00

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie