Powrót do domu

Hm, "powrót taty"...
Beatko zastanawiam się czy "spojrzenie ostatnie", czy
"ostatnie spojrzenie" i jeszcze "to tylko odbicie
lustrzane" czy "odbicie to tylko lustrzane"?
Pozdrawiam:)

życiowy, refleksyjny...wzruszyłem się:) pozdrawiam

Ten cichutki głosik najważniejszy. Tata wraca i
rozjaśni smutną twarz. Niech nawet nie spogląda w
lustro. Są razem, a to największy skarb. Pozdrawiam :)

Wszystko dobre, co się dobrze kończy. Pozdrawiam :)

dobrze, że wrócił, bo zbójców dużo więcej, niż
kiedyś...
ładny wiersz, pozdrawiam:)

smutny i bardzo wymowny ...bywają i takie powroty ,,,
pozdrawiam :-)))

wszystkiego naj naj naj i zdrówka:))) pozdrawiam

Smutna prawda,pozdrawiam serdecznie

Dobrze ze poszłam za Anią Teraz zauważylam że
zapomniałam +
Jeszcze raz pozdrawiam :)

Nie zawsze powroty mogą być radosne...

może i mnie kiedyś spotka
efekt takiego witania
kiedy po latach powrócę
wreszcie ja z tego wygnania:(

pozdrawiam pięknie:)

Smutny lecz prawdziwy samo życie .

Pelen emocji wiersz pozdrawiam

-- oj, życie nie jest łatwe, czasem stawia nas przed
niemożliwym... a jednak...
-- :)))

Refleksja piękna lecz jakże smutna. trzeba mieć wielką
odwagę by wrócić jak już zamknęło się drzwi od
zewnątrz...ja bym tak nie umiała, zostawić tych,
których się kocha i mieć tupet wrócić...
życie niestety nie kiedy komplikujemy sobie sami.
pozdrawiam serdecznie. dziękuje za odwiedziny i
komentarz...