Powrót do wspomnień
Można serce wyleczyć, cierpienie, ból powstrzymać - ale miłości się nie zapomina...
Pęknięta w sercu struna w głos wyjęczała
żale,
a zorza tuż przed świtem z gwiazdami
pobladła.
Myśl wiatrem omotana, na trawę opadła -
i z chmarą liści złotych szybowała
dalej.
Świeca się dopaliła, łzy rozmyły w
mroku,
miłości zew odleciał jak gołąb
skrzydlaty.
Pamiętam szepty wyznań spełnionych przed
laty,
gdy czas się zatrzymując zastygnął w
półkroku.
A może przyhamować, odrzucić marzenia,
zostawić gdzieś miraże umarłej
przeszłości.
Zatrzymać się, zadumać - odpalić
wspomnienia,
zaprzestać się katować ciszą w
samotności.
Wciąż jednak nie potrafię wymazać
cierpienia,
i płomiennej jak ogień dozgonnej
miłości.
Komentarze (19)
Jestem za tym, żeby przestać się katowac tą ciszą. Już
Ci kiedyś pisałam, że Ruda na pewno się smuci gdy tu
jesteś smutny...
Piękny jak zawsze :)
Dobrej nocy :*)
Tak.. Tak Twoja twórczość; sonety które są piękne,
podoba mi się.. Pozdrawiam serdecznie!
Wspomnienia w naszym życiu są bardzo ważną sprawą.
Zwłaszcza, gdy są przyjemne, pozdrawiam serdecznie;)
ciężko jest wyrzucić to co kiedyś było z serca i ze
wspomnień to bywa niemożliwe jak tą osobę tak bardzo
się kochało
pozdrawiam:)
Kolejny piękny sonet z wielką tęsknotą pisany
Pozdrawiam Serdecznie Andrzeju
Jak zwykle piękny sonet, w którym wyrażasz gorącą
tęsknotę z miłością, o której wciąż pamiętasz,
myślę, że warto otworzyć się na nowe i może cierpienie
wówczas odejdzie, choć wiem, że nie jest to proste
Andrzejku...
Pozdrawiam serdecznie :)
Coraz piękniejsze są Twoje sonety
Andrzeju. Tyle w nich tęsknoty,
miłości i poezji.
Serdecznie pozdrawiam.
bardzo wyraźne uczucie
w sonetu tego nucie...
+ Pozdrawiam
podoba mi się pozdrawiam
...to uczucie gdy prawdziwe,
po wiek wieków w nas jest żywe...
pozdrawiam:))
Tym podobne rozterki z pewnością są w wielu z nas.
Dobrze pokazałeś to oblicze naszego życia.
Pozdrawiam:)
Mimo ogromnego bólu żalu a moze własnie dlatego
napisałeś przepiękny poruszający sonet który bardzo
bardzo wzrusza /tak dokładnie jak napisałeś
" Można serce wyleczyć, cierpienia zatrzymać - ale
miłości się nie zapomina..." /
Wybacz ze oceniam Twój wiersz tylko tak jak go
odbieram a nie wypowiadam się co do formy ale nie nzam
się więc nie bede wymyslała na siłę
Napiszę jeszcze raz że jest przepiękny
Pozdrawiam serdecznie życząc miłej niedzieli :)
odłożyć na półki zapomnienia można
tylko te ciężary co tam zlegną mogą szafę całkiem
zniszczyć i znów wszystko się na powrót z bólem wywali
Stumpy
Powiem tylko - pięknie!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony zostawiam!
Piękny! pozdrawiam cieplutko;)