Powroty...

...za miłość Twą...

kiedy muszę opóścić Twoje bezpieczne ramiona...nienawidzę świata

nienawidzę czasu, którego cofnąć się nie da...
ani zatrzymać....niczym przekupić....

nienawidzę losu zaślepionego ponadczasową niesprawiedliwością, która bezlitośnie serce z piersi wyrywa...

nienawidzę poranka odsuwającego Cię swą jasnością od studni moich pragnień...

i pielgrzymki łez na policzkach zastygłe już nie koją pustki, odbitej w Twoich oddalających się krokach...

i nawet w lawę gorącą wskoczyć bym się nie zawachala...gdyby to zatrzymać Cię mogło...


....lecz kocham Twoje powroty i wtedy dziękuje,że:
swiat
los
czas
poranek....
...dały mi skrawek nieba...
...na wieczność....

.....dziękuję każdego dnia....

autor

loken

Dodano: 2007-05-13 00:18:50

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie