Powroty moje
szepczą liście w naszym lesie
to co było już nie wróci....
jednak przyjdę tutaj jeszcze
żeby smutek sobie skrócić
popatrz drzewo nasze już wysokie
gałęziami mnie wita
stoję cicho i podziwiam
bo tu przecież taki zwyczaj
jak spoglądam na tę drogę
którą tak lubiłeś chodzić
widzę w dali twoją postać
wracam żeby powrót swój
odmłodzić
© Iwona Derkowska
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2018-06-25 13:47:32
Ten wiersz przeczytano 405 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Powroty do lat młodości i do początków miłości są
piękne. Czasem jednak, gdy partner już nie żyje, mogą
wywołać smutek.
Przeczytałem z przyjemnością,
pozdrawiam Iwono. :)
Bardzo sympatyczny wiersz, pozdrawiam :)
tęsknota z melancholią we właściwych proporcjach.
serdeczności Iwonko :):)
Piękny wiersz. Ładny awatar Iwonko. Pozdrawiam :)
Najlepsze są powroty do pięknych wspomnień:)pozdrawiam
cieplutko;)
Dla mnie Twój wiersz jest melancholijny. Przywołuje
również wspomnienia minionych chwil.
Pozdrawiam.
Marek
Powroty to też droga do przodu. Pozdrawiam
Smutne wspomnienia z którymi trzeba żyć, pozdrawiam
ciepło
ciekawy powrót do wspomnień
Pięknie. Powroty trzeba odmładzać. Pozdrawiam.
Smutny powrót do wspomnień w ciepłym wzruszajacym
wierszu.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciepłe słowa pozdrawiam i zapraszam do mnie