poza ramy człowieczeństwa
poza ramy człowieczeństwa
absurdalnym rzucić kłamstwem
i bezwzględnie do zwycięstwa
kierować się swoim chamstwem
niepojętym wszak obliczem
stworzyć obraz kreatury
by móc szastać czyimś życiem
obdzierając je ze skóry
temat dla mnie zbyt bolesny
i nie o tym chciałam pisać
ale moment jest przedwczesny
by nastała w sercu cisza
poza ramy człowieczeństwa
można wyjść siłą kłamstw
zburzyć obraz prawdy piękna
ideały zabić w nas
Komentarze (29)
Ładny wiersz.
Brutalny, dość egzaltowany wiersz, rozumiem. Bardzo
silne emocje targają peelem, szczerze mówiąc, nie do
końca mnie przekonuje. :)
Dziękuję Marylko, dziekuję wszystkim, choć rany
krwawią, nadzieję zaciskam...
Do tej prawdy dołączam swój mały plusik . Pozdrawiam
...współczesny zimny świat...Zatrzymujesz, docierasz
głębiej, to dobrze.Piękny "motyl" czasu chłodu
ludzkich serc.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Przytulam, bo zbyt krwawe są rany ...
Dobry wiersz...kłamstwo niszczy i często wyrzuca poza
ramy...
Pozdrawiam:)
Podoba mi się, ale lepiej ,gdy nasze człowieczeństwo w
ramach będzie... a może nie... nie wiem już
Rzuciłaś słowem.. Czasem tak trzeba.
Trzymaj się Suzzi.
Pozdrawiam ciepło..
Powiem tylko, że zgadzam się z Twoim postrzeganiem
świata. +
Pozdrawiam Cię cieplutko suzzi.
Obrazy w słowa zapisane, jakże realnie ukazane z
naszego życia codziennego.Pozdrawiam
Ciekawie piszesz...
Pozdrawiam :)
myśli w wierszu
strzały metafor celne
trafiony zatopiony - brawo
Ma energię... Tylko nie wolno pozwolić na zabicie
ideałów! Pozdrawiam :))
Mocny wiersz, Suzzi, trafia głęboko.
Pozdrawiam