Poza zasięgiem
Marną istotą ci jestem
zlepkiem
molekuł
chemicznych
struktur
i wiadrem wody
o ironio
stworzony
na obraz
człowieka
ograniczony
ruchowo
określony
przydział umysłu
obleczony powłoką
skóry
pozostawiam ślady
głębokie
na ukochanej
matce ziemi
znacząc swoje
istnienie
słaby
nieudolny
zmęczony
szarością
pragnę
odpocząć
przy drodze na
kamieniu
lecz czy tam
dotrę
nie wiem -
podążam
Komentarze (12)
Wiersz jest mądry w przesłaniu. Zgrabnie zbudowany.
Podoba się.
Nie wiem tylko co jest poza zasięgiem, w zasadzie to
może być wszystko, albo też wszystko do zdobycia jeśli
tylko będziemy o to usilnie zabiegać.
Tak chyba dobrą drogą podążasz!
Na pewno dotrzesz tam gdzie chcesz.Jeszcze przed Tobą
wiele szczęśliwych chwil:)
Niektórzy zbyt ostro formułują swoje obiekcje; mam
odczucie, ze wylewają dziecko z kapielą czy tez
strzelają z armaty do... wróbla, który jest lepszy od
gołębia z przysłowia. Wiersz jest dobry ale nie
wybitny czy genialny; tylko - i aż: dobry. czego
brakuje? (Wielkości... ale to znów puste słowo,
niekonkret) Dokładnie nie powiem, nie jestem od
recept; to nie jest tak (niestety...), że ja biorę
wiersz niedokończony czy dobry a nawet bardzo dobry
szkic i robie z niego arcydzieło. Sądzę, że jest w
tekście a niewykorzystany formą brak stopniowania czy
kontroli napięcia, kontrapunktów które najpierw
przyciągają, koncentryja emocje by poprowadzic je do
finału. Posłuże się klasyką... radia: Orson Welles
zrobił przed II wojna, w Stanach słucchowisko o
najeździe Marsjan. Stopniowano efekty, zastosowane
środki techniczne (techniki literackiej) wywołały
panikę w Nowym Jorku.. Takiego efektu życzyłbym sobie-
i Kazap-owi w oodbiorze...
Pozostawiasz ślady i to jest ważne.
Człowiek-istota jest raczej najdoskonalsza w
porównaniu od innych żywych istot. Mam tu na myśli
rośliny jak i zwierzęta . Jakie Bógu udało się
stworzyć.:)
zbitek przypadkowych porównań;
w dodatku wyświechtanych;
popracuj nad strukturą i formą, doborem słów
Nie pozwól na odpoczynek w dotarciu do swego celu.
Wiersz pełen obaw …a równocześnie i nadziei
Bardzo dobry wiersz o egzystencji...podoba mi się :)
Karolu słowa, które napisałeś są bardzo przypadkowe i
dalekie od poezji. Spróbuj pisać dla poezji, a nie dla
głosów, jak to czynisz. Postaraj się nadać swoim
słowom piękno i treść, czego w tym, co piszesz
brakuje.
Ot ak! Szarość potrafi naz zamęczyć. Obok kamienia
przy którym odpoczniemy, położymy połamane skrzydła...