Pożeganie

Żegnaj...
Mówisz jakbyś odchodził na zawsze,
a przecież wrócisz,
niedbale na krzesło
płaszcz beżowy rzucisz.
Pogładzisz po włosach,
policzku, po ręce,
a ja skąpana w słońcu
w zielonej sukience,
uśmiech przywołam na twarzy.
Zaczekam aż ty również,
takim mnie obdarzysz.
I jak wartkie strumienie
z ust popłyną słowa,
słodki trel kochanków
ukoi nas mowa.
Gdy powiemy wszystko,
na rozkaz twej ręki,
zsuną się ramiączka
zielonej sukienki.
Dzielić się sobą będziemy do świtu,
tonąć w objęciach,
konać z zachwytu.
Rano znikniesz prędko,
Bo czas Cię pogania
Zdążysz tylko szepnąć
słowo pożegnania...

autor

achajka

Napisany: 2007-08-22 Dodano: 2007-11-22 05:55:03

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie