Pożegnanie

"Nauczmy się kochać ludzi, Tak szybko odchodzą"

Mam już dość!
Odchodzę!
Będę wspomnieniem.
Z czasem przejdzie żal.
Mamo,
Te buty,które mi dałaś
Będą mi niepotrzebne.
Tam dokąd się wybieram
Nie potrzebuję ich.
Dlaczego?
Nie wiem.
To się stało tak szybko
Z tyłu duża kulka,
Z przodu mała dziurka...
Pełno krwi!
Czy to rzeźnia? Ktoś spytał
Nie! To pokój syna!
Matka płacze z mojego powodu.
Nie płacz mamo!
Ona mnie nie słyszy.
To się stało tak szybko.
Nie mogłem dalej tak żyć!
Chwyciłem za kolta
I choć drżała mi ręka...
Strzeliłem!

Zbyt szybko odeszliście.Nie zaczekaliście na mnie? Dlaczego? Wiem, musiałam tu zostać... Kolegom...

autor

keyt

Dodano: 2008-10-17 10:19:29

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie