Pożegnanie.
słońce uśmiechem niebo rozświeca
nadzieją wskrzesza jak dobre słowo
a we mnie gorycz z bólem się miesza
tulę swe serce przejęte trwogą
w księżyca blasku modlitwy szepczę
wtopiona w obraz nokturnu nocy
zbolałą duszę obmywam deszczem
preludium skarg ku niebu wznoszę
dnia następnego ciągle się lękam
co mi przyniesie co znów odbierze
całun żałobny na twarzy udręka
jutra które nie wróci mi ciebie
Kochanej mamie...
autor
Maja77
Dodano: 2013-04-09 12:05:33
Ten wiersz przeczytano 1375 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Maju77:) Znam to uczucie, wzruszyłam się.
Piękny wiersz. Pozdrawiam:)
Piękny pożegnalny wiersz.
zawsze smutne są rozstania
szczególnie takie na zawsze,kiedy
już ktoś się nigdy nie odezwie
i tylko pustka
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny, wzruszający wiersz.
Bardzo wzruszający i piękny wiersz.
Bardzo ładny, wzruszający wiersz.
Dobrze wyrażone uczucia po stracie najbliższej osoby.
Miłego dnia.
Ładnie ujęty ból po stracie bliskiej osoby.
Pozdrawiam.
Wzruszyłam się... Pozdrawiam!
Piękne pożegnanie..
Pozdrawiam!
Ładny,serdeczny, melancholijny wiersz, pozdrswiam
poruszający, ładny wiersz.
Pożegnania zawsze są ciężkie, dopóki jednak ktoś żyje
w naszej pamięci - nie odchodzi. Piękny wiersz.
Matczynej miłości nie sposób jest zmierzyć, takie
pożegnania najtrudniej jest przeżyć! Pozdrawiam!
Podoba mi się.