pożegnanie

nie jest to wierszyk na dobry dzień

Małymi uliczkami mojego miasta błąka się samotność?
ścieżką Góry Zamkowej,brzegiem rzeki kochanej,
polem zielonym,topoliną pomiędzy drzewami
i czasem tak sobie przystanie pomiędzy domami,
by wspomnieć w przypływie rozpaczy,
to co piękne w życiu było,pożegnać się ze światem-czas umierać,
jeszcze chcę tylko Bogu wyszeptać słowami ,to co w mej duszy tkwiło.
Więc proszę przyjmij mnie Panie w swej mocy ramiona,i przebacz,
bo losu ma droga zbyt często plamiona.

autor

Ewa Kłoczkowska

Napisany: 2014-10-08 Dodano: 2014-10-08 21:04:34

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie