pożegnanie
liście spadają na ziemię
w porządku ustalanym ad hoc
przez wiatr
zaciskam dłoń
kruszą się na popiół
wczoraj miały kolory
Dodano: 2014-11-03 22:25:16
Ten wiersz przeczytano 1083 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Tereso dziekuję za odwiedziny i pozdrawiam już
świątecznie:))
tak wczoraj byliśmy o dzień młodsi
metaforycznie do przemijania i kończącej się jesieni
b.zmysłowo
pozdrawiam wieczorową porą
serdecznie dziekuję za głosy, komentarze i poczytanie,
oczywiście, pozdrawiam:))
Wszystko przemija, dobra refleksja:)
udany refleksyjny wiersz pozdrawiam
Wciąż pielęgnować trzeba nadzieję,
bo nic w tym życiu na zawsze nie jest!
Pozdrawiam!
Piękne mini.Delikatne i subtelne.Pozdrawiam
serdecznie:)
Wymowne mini:) swietnie:)
Piwonie@właścicielka ogrodu, dokładnie tak...ileż
można tęsknić;)
Ode mnie jeszcze głos.
Cóż można napisać przy tego typu wierszu? Tylko jedno.
Utwór urzeka swoim pięknem oraz subtelną poezją, w
którą przyodziany jest ten wiersz. Nie wiem jak można
by było to napisać inaczej, ale ten utwór oddaje w stu
procentach Ciebie jak i twoją duszę.
Wszystko kiedyś ma swój koniec,bardzo dobra
refleksyjna miniaturka:) Pozdrawiam serdecznie.
słońce nie tylko suszy, ale
i kolor też zabiera
Pozdrawiam serdecznie
Turkusowa Anna, a nie Wieczna Tęsknota?
serdecznie dziękuję za poczytanie i głosy,
pozdrawiam:)
Kruchość...nie tylko liści.