Pożegnanie...
25.10 zmarła moja córka tylko tym wierszem mogę ją pożegnać.Proszę nie punktujcie. To mój żal i ból którego nie wykrzyczałam.
Tyle mi bólu zadałaś
ale bardzo Ciebie kochałam
weszłaś na boczną ścieżkę
drogi którą sobie wybrałaś
zaufałaś złym ludziom
dobrych odepchnęłaś podeptałaś
odeszłaś jako ''bezdomna''
ja i tak Ciebie kochałam
już jesteś szczęśliwa
u boku ojca swojego
kochałaś go bardzo
i przy nim spoczęłaś
jesteś w sercu moim
i na zawsze zostaniesz
skropiłam łzami prochy Twoje
mogiła Twoja nie zostanie zapomniana
bądź tam szczęśliwa
my tu Ciebie kochamy
położymy kwiaty zapalimy znicz
pieśń pożegnalną zaśpiewamy.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2018-11-01 08:42:08
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Tak smutno się zrobiło, że ją przeżyłaś itd.
Niech odpoczywa w Pokoju.
Przyjmij wyrazy współczucia.
Halinko współczuję i przytulam ... serce Twoje płakało
z żalu - czy tak musiało być ?
pozdrawiam serdecznie
Wyrazy współczucia.
zostawiam swoją ciszę i zadumę ...
Poruszająca refleksja skłaniająca w tym wyjątkowym
dniu do zadumy.
Pozdrawiam.
Marek
Przykro i z wielkim smutkiem czyta się takie wiersze.
Jesteśmy jak rodzina Halinko i w takich chwilach
wspieramy się. Niech dobry miłosierny Bóg przyjmie ja
do królestwa niebiańskiego.
/spoczęlaś/ kreski brakuje
Twoje cz Twoja
/niezostanie/ chyba się skleiło?
Bardzo bolesne doświadczenie.
Milknę