Pożegnanie
Zima już grozi palcem. Pada drobny
śnieżek.
Pod kołami taksówek wnet staje się
błotem.
Odjeżdżasz. Moje serce nie może uwierzyć
I nie wie jak bez Ciebie będzie żyło
potem.
Jeszcze wczoraj tak dobrze, tak słodko nam
było:
Szliśmy w promieniach słońca. Świeciło jak
w lecie.
Dziś odjeżdżasz. I nie wiem, czy to była
miłość,
Czy to serca samotne rozgrzała nam
jesień.
Nie mów nic. Bo co powiesz będzie fałszem
brzmiało
Nie ważne, czy po tamto jedziesz, czy też
po to.
Pada śnieg. Już na polach i w sercu jest
biało,
A na drogach jest smutne rozjeżdżone błoto.
Komentarze (23)
A ten wiersz mi się podoba, co prawda pożegnania są
smutne ...
pozdrawiam
Pożegnania są smutne, bo podszyte niepewnością.
Ona odjechała, samotność została,
jakże dużo czasu na pisanie wierszy,
dobrze o tym świadczy fajny ten dzisiejszy.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Treść smutna, wykonanie ładne.
I chciałam pisać bez uwag, ale wydaje mnie się, że
przecinka brak po 4 wersie liczą od końca. (pikuś)
Uwierzyłam, posmutniałam, poczułam :) dobry.
Może wróci?
Smutek tu godnie podany jest...
+ Pozdrawiam
Smutne są takie pożegnania.
Dobrze porównałeś rzeczywistość.
Pozdrawiam.
Marek
Jest klimat w tym wierszu.
Przypomniał mi się Twój wiersz-obraz z wozem, który
jechał przez błoto na spóźnioną kolację.
Jeśli to uczucie było złudzeniem, niechaj wszystko
przysypie śniegiem zima...wspomnienia też...
pozdrawiam serdecznie
Dobrze zbudowałeś nastrój rozstania.
Podoba się.
Pozdrawiam.
To już siła wyższa - aura się zmienia. Dobry tekst
Pozdrawiam
zimą bardziej ciąży samotność (za długie i za zimne
wieczory)
Nostalgicznie o rozstaniu. Zbudowałeś klimat
zamyślenia. Kompozycyjnie podzieliłbym na strofy. Na
końcu blisko jest/jest i oczywiście nieważne* :)
Pozdrawiam.
Podoba mi się ten nostalgiczny tekst.
Miłego dnia:)