Pożegnanie
najtrudniej było odejść
z miejsca które nie moje
więc już nie potrzebne
otworzyć okno pamięci
bez lęku że wiatr
porwie najmniejsze ze wspomnień
uwierzyć że serce
to najpewniejszy pamiętnik
który przechowa malowane błękitem
obrazy tamtych dni
z pokorą dla wyroku
który zapadł zaocznie
choć oskarżony nie zna
do dziś swojej winy
życzę ci szczęścia
to moje zadośćuczynienie
autor
BOBASEK
Dodano: 2009-02-24 16:24:51
Ten wiersz przeczytano 362 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Tak trudno pogodzić się z tym że coś się kończy ,że
miłość zawodzi, lecz pomimo to stać Cię na życzliwość
to piękne ...
Bardzo podoba mi sie to co napisałaś:)
WIersz pełny uczucia,wyczuwam też prezprosiny,moze
troszke ale są... I to zycze ci szczęscia,nie każdy
potrafi to powiedzieć:D pozdrawiam