Pożegnanie Julii
Julio
czas zastygł w marmurze,
dzień nie łopocze
w źrenicach,
a chorały płyną
nad głowami.
Nostalgia zbłądziła
opłotkami dni i lat.
Odfrunęły ostatnie
gamy Il Silenzio,
Julio
nie masz już nic,
jesteś
tylko modlitwą,
16.11.2019 r.
Julia zmarła 12.11.2019 r.
Komentarze (30)
Bardzo wymowny wiersz, pożegnanie ale jak pięknie
ujęte
Im większa gęstość modlitw po czyjejś śmierci, tym
szlachetniejszą była zmarła osoba.
Miłego weekendu.
Mega wymowny wiersz. Zatrzymuje jak ta mogiła, a
Julia, we mnie budzi pewne skojarzenie z pewną Julią.
P.S. Zapraszam do siebie.
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/jestem-niezaradny-zy
ciowo-537113
Witaj.
Piękny i smutny wiersz, w klimacie nostalgii.
Bardzo na TAK!
Pozdrawiam serdecznie i ciepło.:)
Czas zastygł dla Julii w marmurze,
jest wszędzie, w powietrzu, we chmurze.
Jest duszą przez Boga przyjętą,
Dzień Zmarłych to będzie jej święto.
Bardzo wzruszające pożegnanie… (ten ból nie jest mi
obcy). Pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Napisałaś pięknymi słowami swoiste epitafium, które
jednak w obliczu śmierci ma znaczenie wyłącznie dla
żywych.
Serdeczności.
smutne ale jakże piękne pożegnanie pozdrawiam
serdecznie
Pięknie, wzruszająco pożegnałaś bliską osobę.
Pozdrawiam serdecznie.
bolesny w swej wymowie - smutne pożegnanie :-(
pozdrawiam
Piękne i subtelne pożegnanie zmarłej osoby.
Niech spoczywa w pokoju.
Wymowny smutek...
Pozdrawiam ciepło.
jesteś tylko modlitwą,
piekne
pozdrawiam
Współczuję Tobie i wszystkim, których ta śmierć
dotknęła.
Wiesz, a z życzeniem jak najrzadszych tych
nieuniknionych
http://pokazywarka.pl/pflyox/:)