pożeracz ludzkich nadzieii..
tak wiele bym dał za rozmowę z nią..
tak wiele bym dał za jej jedno
spojrzenie.
Tak wiele bym zrobił by była tu ze mną,
bym był jej sługą na każde skinienie..
Ale nie ma jej tutaj, bo nie chce tu
być..
jedyne co mam to spichlerz nadziei..
lecz mimo wszystko tak nie może być!
tęsknota, smutek, nadzieja-ciężko mi z tym
żyć..
autor
Arczii*
Dodano: 2007-03-01 15:19:34
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.