Późna jesień
Zaszumiał stary las bukowy
zaprosił na spacer wśród drzew
opadłe liście szumią pod nogami
słychać odległy ptaków śpiew
jesień pomalowała przyrodę
drzewa w kolorach wrzosy liliowo
gałęzie z liści w części pozbawione
leżą na mchu zwiędłe opuszczone
małe opieńki spoglądają nieśmiało
na szaraka kicającego wesoło
kruk siedzący na bukowym konarze
ciekawie rozgląda się wokoło
jesienny i pełen życia las
powoli dogasa przed zmrokiem
nadszedł czas przyroda idzie spać
przed zimą żegnać się już czas.
autor
Halina Kowalska
Dodano: 2020-10-31 12:28:16
Ten wiersz przeczytano 999 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
O tak Jesień nas zachwyca Czasem zaskakuje deszczową
aurą ale i ona musi odjść z nadejściem zimy.
Pozdrawiam serdecznie Sławku.
Tak nadciąga jesień , zmienia cały świat . Pieknie
opisane.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję wszystkim za cudowne komentarze.Pozdrawiam
serdecznie.
Uwielbiam jesień.
Jesienny las natychmiast pojawił się w mojej głowie i
spacer z ukochanym...
wiersz piękny i jesień też jest piękna ...
ładna jest ta jesień i widać, że żyje.
jesienią pośpi sobie by nabrać sił i odrodzić się na
nowo :)
Bardzo ładny wiersz o jesienie i jej prawach,
pozdrawiam Autorkę.
Jeszcze chwila,
przyjdzie zima.
Pozdrawiam
Piękny jesienny wiersz
Pozdrawiam :)
Z przyjemnością spacerowałam w pięknie opisanym
jesiennym lesie. Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Halinko - pięknie o jesieni z nutką
melancholii:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Witaj Halino
Jesienna melancholia.
Lasy liściaste jesienią są przepiękne, ale kiedy
opadną liście nastrajają smutkiem.
Pozdrawiam serdecznie.
Urokliwy jesienny wiersz, miło czytać, pozdrawiam
ciepło, weekendowo.