Późne szczęście
późne lato na ścierniskach
cieniem kładzie szczęście
już nie nasze
to prawdziwe
moje będzie
zapatrzone w półzmierzchu
drzewa stygną bez woli
na granicy gry świateł
wolność myśli się stroi
autor
małgośka38
Dodano: 2019-08-20 17:45:39
Ten wiersz przeczytano 716 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Wolność myśli na granicy gry świateł - piękna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Lekko i trafnie, miło. Szczególnie ostatni wers
pięknie wybrzmiewa. Rodzi we mnie skojarzenie z
utworem muzycznym grupy Leniwiec, pt. "Droga" *) wątek
jeleniogórski. :)
Ta oczyszczająca wolność myśl to clou przyszłego
szczęścia.
Szczęście późnym latem w niczym nie jest gorsze od
tego na wiosnę... Pozdrawiam serdecznie :)
najważniejsze, że się pojawiło.
Późne lato późne szczęście przywitało,
gdy na krętej drodze miłość napotkało.
Fajne mini. Pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
Pięknie :)
Pozdrawiam serdecznie Małgosiu :)
szczęście ma rózne oblicza :)
pozdrawiam serdecznie:)
Fajna miniaturka. Pozdrawiam.
A ja mówię że moje,
z szczęściem na pokoje.
Pozdrawiam Małgosiu.