Pozostałeś z nami w Ewangelii
Jezu, jak dobrze było gdyś żył z ludźmi,
jak wtedy wszystko było jasne, proste.
Kiedy mówiłeś zwykłymi słowami,
o rzeczach wielkich i o Bożej Łasce.
Jaki świat ludziom wydawał się piękny,
a wiara siłą tak wielką być mogła.
Tyś na nich patrzył miłości oczami,
a Twoja miłość była tak wymowna.
Więc spojrzy Jezu, jak ciężko nam teraz
gdy już Cię nie ma, gdy jesteśmy sami
Świat pusty został i samotny w bólu,
bo nie ma Ciebie - z miłości słowami.
autor
Augustyna
Dodano: 2018-08-30 10:38:14
Ten wiersz przeczytano 1144 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
zmusza do refleksji
ciepło pozdrawiam :)
Wzruszyłaś...
Miłego dnia:)
Podziwiam ludzi, tak pełnych wiary jak Ty Augustyno,
ja mam ciągle jakieś wątpliwości, ale taka jest
natura ludzka, żeby wierzyć, ale pytać.
Miłego dnia.
Tak, pełen wiary wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz Augustyno, pełen wiary.
Ale czyż rolę Jezusa nie przejęli kapłani?
Pozdrawiam serdecznie. :)