Pozwól mi być odkrywcą...
Pozwól mi być odkrywcą
miejsca
Gdzie wąwozu ścieżyna ukryta
Prowadzi do wnętrza Twojego
Serca...
Gdzie szczyt wyższy
zdaje sie być
niż samego nieba progi..
A głębia zachwyca
usta rozchylając
i ciało prężąc..
niczym boga
kosztującego nektaru soki..
Nie kamienuj cierniami ścieżyny
wiarą i ksiegami staremi
Uchyl mi Twego raju bram
Na przekór prorokom
Daj mi skosztować edenu na ziemi..
autor
nosti7
Dodano: 2007-08-08 12:35:14
Ten wiersz przeczytano 694 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Pięknie i romantycznie.Ja osobiście kocham chodzić po
deszczu i nawet zatańczyć:)