Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pozwól mi umrzeć.

Po co przyszłaś?
Po co zapukałaś?
Po co znów do życia,
mi wrócic kazałaś?
Tam było mi dobrze.
Sny miałam wspaniałe.
Byłam razem z nim,
jak w niebie , na stałe.
Zbudziłas mnie,po co?
Po co tu wróciłam?
Nie chce tutaj żyć znów.
Odzeszła ma siła.
Zbudzona brutalnie,
Ty, białe fartuchy,
po co mnie zbudziłaś.
Ja tu nie mam duszy.
Odeszła, uciekła,
jest teraz aniołem.
I stoi tuż za nim,
by bronić Go zawsze.
Nienawisc dzis czuje,
wróciłam do życia,
a tam byłam sama,
nie wyszłam z ukrycia.

Nie bedę żyła bez Ciebie, Marku. Tym razem jej sie udało. Juz nigdy jej nic nie powiem.

autor

bez życia

Dodano: 2007-03-03 00:10:01
Ten wiersz przeczytano 793 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »