Pozwol mi zyc po swojemu

Mamo...

Wiele rzeczy jest w swiecie, o ktorych nie wiem..
wiele spraw, problemow, przy ktorych wymiekam..
ale wiem ze zawsze moge zwrocic sie do Ciebie..
Mamo..dzis nad grobem swej glupoty klekam...

Tyle osob mowi: zostaw to, nie ruszaj..
maja racje tylko rzadko..i nie wszyscy..
maja prawo by do czegos mnie przymuszac..
boli bardzo..gdy sa wsrod nich moi bliscy..

Tobie tez nie zawsze wszystko sie uklada..
nie od razu mialas pewnosc swych wyborow..
tak to jest, ze czlowiek musi najpierw zbadac..
jak to jest? - nie sluchac wszystkich "profesorow"...

Jako mlody czlowiek chce sam sie tego nauczyc..
Wyprobowac wszystko, poznac Swiat na wlasnych bledach
Nie chce sluchac rad wszystkich madrzejszych ludzi..
oni sami szli, choc widzieli: droga kreta..

Majac za bron swoj charakter i przyjaciol..
ktorzy zawsze, mam nadzieje, mi pomoga..
moge mowic, ze dam rade sobie raczej..
isc jak tamci..ale wlasna, kreta droga..

Mamo, czy ty mozesz wiedziec co ja czuje?
jaka mysl, jak hel balon, glowe rozsadza?
tyle przykrych wspomnien zapomniec probuje..
wiem jadnak, ze cos sie w tym nie zgadza..

One sa jak kiedys..ciagle tu obecne..
wisza..strasza..przywoluja zle demony..
chce je zniszczyc, odsyskac stracona przestrzen..
by miec w zyciu jakas mozliwosc obrony..

Chwile te sa moim doswiadczen zapasem
bez nich zycie byloby duzo trudniejsze..
ja mam plan..by z mymi przyjaciolmi..razem..
przezyc wszystko to..co w zyciu..najcenniejsze..

Kocham Cie mimo wszystko...

autor

Krzysiu

Dodano: 2007-07-17 20:14:29

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie