Pozwól Panie
Z tomiku "Spełnienie"
Czuć głęboko, tak dosadnie,
Prawdę wiary, pozwól Panie.
Żyć z nadzieją, zawsze wierną,
Być jej wiernym, by była potrzebną.
Marzyć otwarcie, nie lękać się kary,
Marzyć długo, nie trzymać w ręku miary.
Tęsknić za domem, gdy jest się daleko,
Wierzyć w powrót, rozmawiać z rzeką.
Słyszeć ciszę, bo ona prawdziwa,
Unieść się gniewem, tylko kiedy trzeba.
Żyć w pokoju z ludźmi, w harmonii z
naturą,
Umieć wybaczać, nie chodzić z miną
ponurą.
Kochać tak mocno, jak serce będzie w
stanie,
Poznać sens Prawdy, Pozwól mi Panie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.