Pozwól pokochać

Dla kogoś, kto odpycha... Stale rzucając się na piękne zewnętrznie, a nie wewrnętrznie...

Samotny, zagubiony,
odepchnięty zraniony,
bez pracy, bez pieniędzy,
żyjesz w ubogiej nędzy.

Żyjesz w strachu,
że odepchną,
bez dachu,
wszystko wytkną.

Podaj mi rękę,
ucałuj usta me,
ja ci pomogę, mękę,
przejdziesz lżej.

Przytul się,
nie odwracaj głowy,
nie odbieraj mowy,
oddaj się.

Rozkoszy mej duszy i ciała,
miłości mej i całego świata,
pozwól pokochać,
już nie szlochaj.

Pomogę ci jeśli chcesz,
dla mnie jesteś najważniejszy,
od mego życia potężniejszy,
nie pokona cię los, kolczaty jeż

Z ust mych zbierz swój smak
zaznaj miłośći jeszcze raz,
pozwól pokochać, pomogę,
życia twego zbiorę załogę.

Ale teraz będzie lepiej,
bo cię nie odepchnę!

© romantic-girl

autor

romantic-girl

Dodano: 2006-10-23 18:07:35

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie