Pozwoliłeś...

Pozwoliłeś mi się śmiać...
Pozwoliłeś mi być szczęśliwą...
Dlaczego?
Dlaczego budząc się rano zaczynam za Tobą tęsknić?
Po co idąc drogą mijając przypadkowych ludzi szukam wśród nich Ciebie?
Dałes mi tą radość tą nową chwile,
dałeś mi to czego przecież nigdy nie miałam, nieszukałam, niewierzyłam.
Nie czekałam???
Nagle zostawiłes mnie na "chwile"- mówiłeś.
Bałeś się że gdy znowu się spotkamy, niebędziemy dla siebie znaczyć nic.
Że tak poprostu powiemy sobie "cześć" i odejdziemy...
Bałeś się ale nie słusznie.

autor

Justyś86

Napisany: 2006-06-26 Dodano: 2006-06-29 16:32:04

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie