Pozytywka

Ty masz ręce.
Obracasz motyla pozytywki.
Motyl nakręca trybiki.
Puszczasz motyla, pozytywka zaczyna grać.

Ja jestem królewną, którą trybiki obracają wokół mojej osi.
Twoje wielkie oczy wpatrują się we mnie, pełne zachwytu.
Słuchasz melodii pozytywki,zapatrzony.

Później znowu, i znowu i znowu.
Wydawać by sie mogło,że zawsze.

Że zawsze będą na mnie patrzeć Twoje oczy pełne zachwytu.
Lecz jednak ląduję wśród starych gratów.

Wyrosłeś.

autor

niebo jest niebieskie

Napisany: 2008-06-24 Dodano: 2008-06-24 14:29:46

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie