Praca
Kiedy narzędzia wrosną w ręce,
Imię zniknie pośród numerów seryjnych,
A głód bogactwa odbierze duszę,
Zostanie tylko pusta maszyna
Bez myśli, pasji i emocji.
Umysł zamieniony w chłodny procesor
I serce zastąpione pompą paliwową
Pogrążą się w pracy bez końca i celu,
Aż zostanie z nich rdzewiejący samotnie
złom,
Który nie przypomni sobie,
Że kiedyś był człowiekiem.
autor
jkc
Dodano: 2009-10-26 23:29:47
Ten wiersz przeczytano 829 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.